Na prehistoria galega destaca pola sua particularidade o
arte rupestre. Consiste en grabados sobre rocas ao aire libre . Teñen una característica
geométrica que se distingue pola sua tendencia a línea curva. Estes grabados se
chaman comúnmente petroglifos ou insculturas, que son dibuxos moi sobrios
debido a que están esculpidos en roca moi dura como o granito.
As duas técnicas empregadas polos primitivos son a abrasión e
percusión.
A abrasión
consiste en un surco en forma de u,
aberta e cos bordes suavizados.
E por percusión
presetan os trazos en forma de v ou u e cos bordes en forma de arista.
- Tipoloxía e distribucion:
Non hai unha tipoloxía valida porque moitos dos
grabados escapan a calquer tipo de clasificación, aínda que podemos distinguir
unhos tipos fundamentais de grabados:
- Zoomorfos: (son os cervidos, capridos, equidos...)
- Debuxos xeométricos curvos:( círculos, espirales, laberintos, soliformes)
- Debuxos de armas:(espadas, puñales, machados)
- Debuxos antropomorfos.
- Debuxos xeometricos:( angulos, rectangulos, cuadrados,…)
- Debuxos idoriformes:( debuxos que representan a deuses, heroes,..)
- Distribución e localización:
Non e unha
distribución homoxenea, xa que non esta asentada por toda Galicia . A maior concentración destos grabados encontrase
nas zonas costeiras e sobre todo nos vales próximos as desenbocaduras dos rios
Ulla e Miño.
- Cronoloxía:
E moi difícil
establecer una cronoloxía exacta dos petroglifos. Se cree que as figuras de
cervidos estan comprendidas entre o 6000 e o 2000 a.C., mentres que as figuras
xeometricas se situan en torno ao 1500 ao 900 a.C., polo que se pode afirmar
que aínda que alguns grabados sexan anteriores o periodo megalítico, a maioria
iniciaronse na Idade de Cobre, tiveron o seu auge na Idade de Bronce e incluso
se chegaran a grabar alguns na Idade de Ferro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario