Partida e regreso.

Vida de Manuel Couce Piñón

Comeza esta historia o día 4 de agosto de 1920 no lugar de Placente, no concello de Narón. Fillo de Luis Couce Yañez e Elvira Piñón Varela, de profesión labadores.

Ten 14 irmáns, dos que tres son medios irmáns. O irmá maior emigra para Montevideo, a onde posteriormente emigraran a maioria dos irmans.

A infancia de Manuel transcorre en Sedes onde foi a escola e traballou no campo.

Despois cando deixa a escola aos 17 anos, foi voluntario para Infantería de Marina no Tercio Norte, no que foi o cornetín de banda , onde tocaba o instrumento para facer movimientos e despertar a xente.

Estuvo 7 anos, 3 de mili e 4 de reenganche.

Cando termina a mili, se casa na parroquia de Sillobre, con María Rodriguez Vila, na data do 27 de julio de 1940.

Enlace de Manuel e María.

Logo pide a escedencia e marchou da Marina e marcha para a empresa da Marina Bazan, para obras civiles, onde estuvo dous anos.

Nesta tempo, no ano 1945, nace o unico fillo deste matrimonio, Ángel Couce Rodriguez.

Manuel xa en Montevideo.

Sale de ahí e marcha cara Astano de soldador pero como non daba suficientes cartos, reclamado polo seu irmá Jose Antonio, decide emigrar cara Montevideo. Asi o dia 18 de agosto de 1947, deixando aquí a  súa familia, sae rumbo a Vigo para embarcar alí nun barco que o leva cara Arxentina , nunha viaxe de 18 días.

Chegado alí foi cara a casa do irmá e encontrou traballo de soldador, nun taller de metalurxía co nome “ Castro dobarro”.

Despois de traballar tres meses alí, na parte alta do taller fixeronlle unha vivenda, na que vivía  para vixilar e coidar de aquelo.

Os cartos que se gañaban alí daban para vivir alí,pero debido o cambio de moneda aquí en España era un soldo moi baixo.

Como vía que rico non se ia facer , voltou cara España no ano 1958, pouco mais rico do que se foi, iso si, con percha e falando o castellano.

Posteriormente voltou onda a sua muller e o seu fillo, de onde salira 11 anos atrás.

Día no que chegou de Montevideo.

Volven encontrar traballo nunha empresa auxiliar de Astano, na empresa Ribera Seco por un ano e solicita a entrada en plantilla da propia empresa e é aceptado.

Traballou en Astano ata os 62 anos que se prexubilou.

No ano 1983 se lle descubre un tumor no pulmón, un cancro, debido a que fumaba en gran cantidade, incluso cando se lle descubriu a enfermidade seguiu fumando e chegando a dicir:-Prefiro durar menos que deixar o pitillo.

Asi tras un ano de enfermidade non moi notable ,  morre o dia 27 de octubre de 1984, na sua casa de Sillobre, tras unha gran agonía os ultimos 15 dias.

Os seus restos descansan en Sillobre, xunto os dos seus familiares.

Foto enviada desde Montevideo a súa familia.

Este é o meu resumo da vida do meu bisabó o que por desgracia non tiven o pracer de coñecer e poder escoitar e disfrutar as súas aventuras,que so coñezo grazas o que me conta meu abuelo.